Քունը շատ կարևոր է: Կյանքի մեկ երրորդը
մենք անցկացնում ենք քնած: 60 տարիներից 20-ը քնում ենք, 75 -ից համապատասխանաբար 25-ը:Քիչ չէ: Քունը ցանկացած դեղից լավ է: Քունը թանկ է
բժշկից: Քնեցիր կջահելանաս... Քունը բոլոր ուժերի աղբյուրն է, սպեղանի`
հիվանդ հոգու համար: Ինքնաթուլացման-ինքնահիպնոզի արվեստը բարդ չէ: Բայց
դրան տիրապետելու համար անհրաժեշտ են ուշադրություն, համառություն, անկեղծ
ցանկություն և,իհարկե, ժամանակի որոշակի ծախսում: Պատրաստ եք հանուն քնի
զոհաբերել այդ ամենը: Եթե <<այո>> , ապա անցեք այն
մարզումներին, որ խորհուրդ են տալիս բժիշկները: Պարկեք անկողնում մեջքի
վրա: Ձեռքերը դրեք ոտքերի երկարությամբ` ափերով ներքև, և թեթևակի ծալեք
արմունկները` այդ դիրքում մկանները առավելագույն թուլացման վիճակում են:
Ոտքերը մի փոքր իրարից հեռացրեք: Հարկավոր չէ պառկել շատ բարձր բարձի վրա: Այդ դեպքում
ծնոտը կսեխմվի կրծքին, իսկ դա կդժվարեցնի շնչառությունը: Շատ ցածր բարձի
վրա գլուխը ետ է ընկնում, և պարանոցի առաջնային մկանները լարվում են: Փակեք
աչքերը:
Ապա ցածր, մտքում և շատ դանդաղ արտասանեք հետևյալ կարճ
նախադասությունը.<<ես հանգստանում եմ>>: <<Ես>>- ի
վրա թեթև շունչ քաշեք, իսկ <<հանգստանում եմ>>-ի վրա` երկարատև
արտաշնչում: Բացի դրանից, <<ես>> բառի հետ միասին
ուշադրությունն ուղղեք ձեր դեմքին, իսկ <<հանգստանում եմ>>
բառերն արտասանելիս, դանդաղորեն զննեք ձեզ ամբողջությամբ` դեմքից մինչև
ոտքի մատերը: Միաժամանակ պատկերացրեք, որ ձեր ուշադրության լուսավոր բիծը
վերացնում է մկանների լարվածությունը, նրանց ազատում է
կաշկանդվածությունից, թուլացնում, թեթևացնում է մարմինը (այս վարժությունը
կատրեք երկու անգամ): Ապա <<ուշադրության բիծը>> պահեք դեմքի
վրա և մտովի ասացեք ձեզ. <<Իմ ուշադրությունը կանգ առավ իմ դեմքի
վրա >>: Այդ նախադասությունը կրկնեք երկու անգամ, առանց
ուշադրությունը շեղելու: Միաժամանակ պատկերացրեք, որ դեմքը հանգստանում է,
դառնում է անկիրք, ինչպես դիմակ: Այնուհետև, մտքում արտասանեք
դարձյալ երկու անգամ և շատ դանդաղ երրորդ նախադասությունը. <<Իմ
դեմքը հանգիստ է>>:
Դրանք էլ հենց առաջին երեք <<ինքնաներչման
բանաձևերն են>>:
Իսկ ինչ բան է հանգիստ դեմքը: Հիշեք քնած մարդու դեմքի արտահայտությունը և
անմիջապես ձեզ համար պարզ կդառնա, թե ինչպիսին պետք է լինի ձերը: Մկանները
թուլացած են, մաշկի վրա գրեթե չկան ծալքեր` կնճիռներ, շրթունքներն ու
ատամները սեղմված չեն: Պատկերացնելով, ինքներդ ձեզ օգնեք հանգիստ դեմք
ընդունել: Դրա համար օգտագործեք ինքնաներշնչման հետևյալ չորս բանաձևերը:
Սկզբում մտովի արտասանեք. <<Շրթունքներն ու ատամները սեղմված
չեն>> և թեթևակի թուլացրեք դրանք: Այնուհետև, մտովի ուշադրության
շրջանակը սահեցրեք ճակատի, աչքերի վրայով` պատկերացնելով, որ դեմքի այդ
մասերի մկանները թուլանում են: Ինքնաներշնչման հինգերորդ բանաձևն է`
<<ճակատի, աչքերի, այտերի մկանները թուլացած են, հանգստացած>>:
Մկանների թուլացմանը նպաստում է տաքություը:Այդ պատճառով վեցերորդ բանաձևը
հետևյալն`<<Դեմքն սկսում է տաքանալ>>: Վեցերորդ բանաձևը պետք է
կրկնել վեցից ութ անգամ, դանդաղ, ընդմիջումներուվ, քանի դեռ դեմքի վրա
թեթև, հաճելի զգացողություն չի առաջացել: Յոթերորդ բանաձևը` <<Իմ
ամբողջ դեմքը թուլացած է, հանգիստ , անշարժ և
տաք>>:<<Անշարժ>> բառը պետք է կապվի թմրության
զգացողության հետ: Ինքնաներշնչման նոր փուլին անցնելուց առաջ, 7-10 օրվա
ընթացքում աշխատեք յոթ բանաձևերով. երեկոյան երկու-երեք անգամ քնից առաջ:
|